Na de zware dag van gisteren in de lokale bar een flinke steak gegeten en om half negen naar bed gegaan. Mijn simpele zwervers onderkomen in het voorportaal van een school zonder toilet sliep geweldig. Om kwart voor zeven zat ik op de fiets om bij het tankstation even koffie te drinken en naar het toilet te kunnen.
Het ging weer westwaarts met noord westen wind, dus op een fiets met fietstassen is dat gewoon ‘wind tegen’. Dus ‘don’t fight the wind’ in praktijk gebracht en met een klein verzetje peddelde ik richting Ness City. Daar kwam ik rond elf uur aan. Even koffie gedaan met een broodje en toen door. Net buiten Ness City trof ik drie indianen op de prairie, althans zo leek het.
Snel volgde de volgende ontmoeting. De eerste fietsers die oostwaarts gingen kwam ik tegen. John (boven) en Alain (onder). John was eind maart in Albuquerque New Mexico (je weet wel van Breaking Bad) opgestapt en was onderweg naar Montreal in Canada om daarna te vliegen naar Wenen om dan naar Athene te fietsen voor een zeilvakantie in Griekenland met een vriend. Het was zijn vijfde keer dat hij Amerika over fietste. Alain deed een fietstocht over de Great Plains om het verlies van zijn vrouw te verwerken. Hij had met haar op een tandem drie keer Amerika over gefietst. Hij reed nu terug naar zijn auto in Pittsburg (Kansas). Mooie korte ontmoetingen en gesprekken.
Rond kwart voor vier rolde ik Dighton in en huurde een kamer in de Dighton Inn motel om weer eens te douchen. Voor de aardigheid was er zelfs vers eten, zoals fruit bij de lokale supermarkt, wel duur trouwens.
De weg had hier en daar iets van een bocht maar liep omhoog. Tot Colorado moet ik nog tot 1400 meter stijgen.
Aantal gereden kilometers 103 met 391 hoogte meters.
