Wow, gelukkig konden we vannacht in de kerk slapen want het spookte qua weer in Kentucky. We vertrokken direct berg-op en heet deed denken aan het weekend met de schaatsers in Vlaanderen waarbij we direct de Koppenberg op moesten. Kentucky wou ons nog niet toelaten, zo leek het.
Onderweg reden we door een soort van Zwarte Woud gebied met heftige klimmetjes en mooie afdalingen. Waar een tankstation of een tentje was, pakten we koffie met iets lekkers.
Je verbaast je over hoe sommige mensen hier leven. Caravans met een enorme puinhoop van vuilnis en auto’s maar soms ook afgewisseld met mooie optrekjes. Bij caravans en rommel is het oppassen voor de loslopende honden. Dus rustig aan en stoïcijns door peddelen. Tot op dit moment gaat het goed (afkloppen op ongelakt hout).
In Hindman begon het te betrekken en besloten Jack en ik om hier op zoek te gaan naar een onderkomen. Niemand in Hazard (…. Niet van de Dukes) beantwoorde de telefoon. Al snel vonden we de First Baptist Church maar niemand om te vragen of we konden blijven overnachten. De ‘priest’ was de stad uit. Gelukkig kwam iemand anders na een uur aanrijden en mochten we in de kerk blijven slapen. Goede faciliteiten hier met heerlijke banken waar we op konden slapen, we konden zelfs de was doen en warm douchen. En dat alles voor een vrijwillige donatie.
Nog even Hindman in gelopen, streetart bekeken, ijsje gegeten en met Jeanette bellen. Dat kon, want het is zaterdagavond in Nederland. Tegenover de kerk was een afhaalpizza ‘restaurant’. Dus we kunnen er weer tegen voor morgen.
Totale afstand 77 kilometer met 1010 hoogte meters
