Mooi op tijd verlieten we onze kerk. Nog snel even koffie zetten en we zaten weer op de fiets.
Toen we bijna in Hazard waren kwamen we langs een echte typische Amerikaanse diner. Tijd voor het tweede ontbijt. Tevens een reality check over hoe sommige mensen hier leven. Er kwam een familie binnen met kinderen die amper nog konden lopen en gewoon nog aan de Dr Pepper en frites als ontbijt zaten. Een stuk verderop, tijdens de lunch waar ik nettjes aan een wrap zat kwam bestelde een familie vanuit hun pickup truck hun eten. De moeder, jaar of 25 had al geen tanden meer. Veel armoede dus langs de route vandaag.
Bij Chavies hadden we een verrassing… ‘Road closed’. Die was dus in juni 2022 weg gespoeld. Omrijden zou eeuwig duren. Dus de paden op en lanen in en klimmen en klauteren met de baggage en de fietsen. De honden hadden ons inmiddels ook gevonden maar bleven gelukkig tijdens het klim en klauterwerk op afstand. Gelukkig waren we met z’n tweeën anders was het nooit gelukt om aan de andere kant te komen.
Wat een reis zo, bijna iedere dag ongeveer 110 kilometer en zo gemiddeld 1500 hoogte meters per dag met een volle toerfiets. Je gaat je afvragen of het wel een haalbare missie is.
Onderweg veel honden… ik probeer maar rustig te blijven en langzaam door te fietsen. Fingers crossed!
Gelukkig konden we snel een plekje vinden achter de kerk in Booneville, helaas geen wc maar wel een kraan. Mijn lijf wil niet echt meewerken…. heel vreemd dat het lopen eigenlijk niet goed lukt. Tijdens een wandelingetje door Boonville werd ik aangesproken door de Sheriff, waarschijnlijk omdat ik zo vreemd liep. Alles OK en na een ijsje bij de lokale diner waar enkel families langs kwamen die aan het toeren waren in hun klassieke Ford Mustangs ging ik weer richting de kerk om vroeg in de tent te gaan liggen.
Totale afstand vandaag 107 met 1471 hoogte meters
