Ik schrok wakker in de kerk, het was immers al licht.. was ik door de wekker heen geslapen? Door het tijdzone, waar ik gisteren doorheen reed, is het natuurlijk eerder licht. Ik wil graag vroeg weg, immers dan is er nog niet veel wind en ik merk dat het fietsen na vier uur me zwaar valt.
Ik had een enorme keuken tot mijn beschikking en kon koffie zetten en de havermout in de magnetron opwarmen. Tijdens het ontbijt even in het reizigers logboek gebladerd en iets geschreven.
Om zeven uur verliet ik de kerk… westwaarts!
Vlakbij Sheridan Lake reed ik langs de plek van de Sand Creek massacre. In 1864 zijn daar Cheyenne en Arapaho indianen in een val gelokt en door de US Army afgeslacht.
De fietstocht was buiten gewoon mooi. Met een beetje rugwind reed ik uren lang over een prairie zonder ook maar iemand of iets tegen te komen. Rechts de spoorlijn en links de telegraafpalen. Lucky Luke kon ieder moment tevoorschijn komen.
Ik Eads…. Hoe toepasselijk was een diner open en at ik wat. Blijkbaar hebben ze in Eads ook (go-ahead) Eagles.
De overige stadjes waren niet om over naar huis te schrijven. Ingestorte huizen, dicht getimmerde ramen en hier en daar een verweerd informatie bord waarop stond dat er vroeger een bruisende economie was. Eigenlijk best wel heel triest.
In Ordway wou ik kamperen in het park maar de toiletten waren zo vies dat ik ingechecked ben in een bikerroom (gedeelde douche) van Hotel Ordway.
Aantal gereden kilometers vandaag 144 km met 468 hoogte meters.
Vandaag ben ik ongeveer halverwege en ga ik de Rocky Mountains in. Ik had nooit verwacht zover te komen en vijf weken alleen op pad te zijn. Tot nu toe gaat het goed en voel ik me ook niet alleen en dat komt mede door alle aardige berichtjes die ik van jullie ontvang, dank daarvoor!
