Vannacht werd ik wakker van spoeiers. Blijkbaar werd er exact vanaf de patio waar ik mijn tent onder had gezet het park beregend. Mijn tent bleef gelukkig droog.
Op tijd vertrokken en om half zeven reed ik dan ook Kooskia uit. Eerst nog even vlak maar snel ging het gruwelijk stijl (15%) omhoog. Dus zigzaggend zoals Tante Aaltje ons geleerd had naar boven. Boven was ik niet meer in de Rocky Mountains maar in ‘farm country’. Een glooiend plateau met graan en ander gewassen.
In Grangeville vond ik een fijn koffietentje om wat te eten, koffie te drinken en te videobellen met huis. Het is vandaag de achtste week dat ik onderweg ben. Goed om straks weer naar huis te gaan.
Daarna ging het richting de Salmonriver canyon met een fantastische afdaling. In de canyon kwam ik de eerste TransAm wedstrijd fietsers tegen die een paar dagen geleden vertrokken waren vanuit Astoria. Op een gewone racefiets met opzetstuur en geen tot minimale bepakking een wedstrijd van 6600 kilometer. Wellicht een leuk idee als DIJC tijdrit … Edith?
De rit langs de Salmonriver was fantastisch. De omgeving werd steeds woestijnachtiger en op de rivier zo nu en dan een visser of rafters.
Uiteindelijk in Riggins beland in een motel om een keer weer te kunnen douchen. In een lokale kroeg natuurlijk zalm gegeten en goede gesprekken aan de bar inclusief met iemand die in dezelfde sector zit als ik en in Idaho en Montana bij service provides zo veel mogelijk Cisco apparatuur probeert te vervangen.
Aantal gereden kilometers 116 met 1361 hoogte meters.